Pragniemy poinformować, że eksperci Fundacji Ośrodek Analiz Prawnych, Gospodarczych i Społecznych im. Hipolita Cegielskiego oraz Związku Stowarzyszeń Konfederacja Inicjatyw Pozarządowych Rzeczypospolitej: dr Tymoteusz Zych, dr Filip Ludwin oraz dr hab. Krzysztof Koźmiński przedstawili szereg uwag do projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz […]
Pragniemy poinformować, że eksperci Fundacji Ośrodek Analiz Prawnych, Gospodarczych i Społecznych im. Hipolita Cegielskiego oraz Związku Stowarzyszeń Konfederacja Inicjatyw Pozarządowych Rzeczypospolitej: dr Tymoteusz Zych, dr Filip Ludwin oraz dr hab. Krzysztof Koźmiński przedstawili szereg uwag do projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.
Rozumiejąc uzasadnienie społeczno-ekonomiczne, gospodarczą potrzebę wprowadzenia regulacji, których dotyczył wyżej wskazany projekt, a także dynamikę sytuacji faktycznej oraz tempo prac legislacyjnych, celem prac było wyeliminowanie niedoskonałości projektowanych rozwiązań oraz dostarczenie rządzącym konstruktywnej krytyki, co przełoży się na wyższą jakość obowiązujących przepisów.
Choć nie wszystkie z uwag zostały uwzględnione, nasi eksperci podnosili m.in.:
– wadliwość formalno-legislacyjną proponowanego brzmienia przepisu art. 8a ze względu na niespełnienie warunku szczegółowości treściowej delegacji ustawowej do wydania rozporządzenia, tj. brak tzw. „wytycznych” w treści przepisu upoważniającego (niezgodność z art. 92 ust. 1 Konstytucji oraz par. 63 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej”);
– ustanowienie niewspółmiernej oraz nadmiernie drastycznej sankcji w postaci kary pieniężnej w wysokości 10% albo 5% obrotu osiągniętego w roku obrotowym poprzedzającym rok nałożenia kary (również w przypadku braku umyślnego działania/zaniechania) w kontekście standardów ustrojowych, zwłaszcza konstytucyjnej zasady proporcjonalności (art. 31 ust. 3 Konstytucji) oraz innych zasad, składających się na konstytucyjny ustrój gospodarczy (m.in. społecznej gospodarki rynkowej, ochrony własności prywatnej oraz wolności działalności gospodarczej);
– uznaniowość decyzji starosty w kwestii przyznania przedsiębiorcom i organizacjom pozarządowym dofinansowania w zakresie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji spadku obrotów gospodarczych (w przypadku przedsiębiorców) lub przychodów z działalności statutowej (w przypadku organizacji pozarządowych) w następstwie wystąpienia COVID-19. Zaproponowano, aby odmowa przyznania dofinansowania następowała w formie decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do właściwego wojewody. Tak ukształtowany tryb odwoławczy pozwoli na sprawną weryfikację rozstrzygnięć organu pierwszej instancji, w tym przypadku starosty, i jest zgodny z obowiązującym stanem prawnym w zakresie prowadzenia postępowania administracyjnego. Po pierwsze, jest wyrazem zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. Po drugie, zasadnym jest, aby organem odwoławczym był w omawianym przypadku wojewoda, czyli organ administracji rządowej odpowiedzialnej w pierwszej kolejności za wdrożenie i monitorowanie rozwiązań zaproponowanych w całym projekcie ustawy. Nadzór i kontrola ze strony organu administracji rządowej niewątpliwie będzie w stanie znacząco przyczynić się do standaryzacji i obiektywizacji procedury dysponowania środkami publicznymi. Zaproponowano również skrócenie odpowiednich terminów w omawianym postępowaniu, aby przebiegało ono sprawnie i szybko.
– szereg innych uchybień językowych i niekonsekwencji redakcyjnych projektowanych przepisów, które mogą w praktyce budzić wątpliwości interpretacyjne.
Autorzy: dr hab. Krzysztof Koźmiński, dr Tymoteusz Zych, dr Filip Ludwin